معاملات مارجین و فیوچرز دو بستر معاملاتی محبوب در بازار ارزهای دیجیتال هستند که به معاملهگران اجازه میدهند بدون مالکیت کامل یک دارایی، آن را معامله کنند. در حالی که هر دو پلتفرم معاملاتی معاملهگران را قادر میسازد تا از اهرم (Leverage) در سفارشات خود استفاده کنند، اما کارکرد و ریسکهای وابسته به هر یک از آنها، تفاوتهای چشمگیری با هم دارد.
درک تفاوتهای بین این دو بستر معاملاتی برای تصمیمگیری آگاهانه و انتخاب یک رویکرد که با تحمل ریسک، اهداف معاملاتی و شرایط هیجانی معاملهگران مطابقت دارد، بسیار مهم است.
در این مقاله از وبلاگ آی تی بی به تفاوتهای کلیدی بین معاملات فیوچرز و مارجین میپردازیم و به شما کمک میکنیم تا تعیین کنید کدام یک از این دو نوع معامله برای شما مناسبتر است؛ با ما همراه باشید.
درک مفهوم معاملات مارجین (Margin Trading)
معامله در حسابهای مارجین به معاملهگران اجازه میدهد تا هم زمان از وجوه خود و وجوه قرض گرفته شده از صرافی استفاده کرده و سفارشاتی با حجم بیشتر را ایجاد کنند. در این معاملات، وجوه قرض گرفته شده از صرافی مانند یک اهرم عمل میکند. معاملهگران به کمک این اهرم میتوانند سایز معامله و سودهای احتمالی خود را افزایش دهند.
در صورتی که زیانهای معاملهگر بیش از حد از پیش تعیین شده توسط صرافی باشد، صرافیها با ریسک از دست دادن سرمایه قرض داده خود مواجه میشوند. در نتیجه، بخشی از داراییهای موجود در یک حساب معاملاتی مارجین به عنوان وثیقهای برای پوشش ریسک صرافیها استفاده میشود. در این شرایط، این وثیقه میتواند به عنوان جبران ضررهای صرافی عمل کند.
اگر سرمایه معاملهگر در حساب مارجین به میزان قابل توجهی کاهش یابد، صرافی که معاملهگر در بستر آن ترید میکند میتواند داراییهای معاملهگر را ضبط کند. با این حال، در صورت سودمندی معاملات تریدر، سرمایه اضافی ارائه شده از سمت صرافی میتواند سود او را چندین برابر کند.
معاملهگران باید از تمامی خطرات و ریسکهای ناشی از استفاده از حساب مارجین مطلع باشند. اگر بازار بر خلاف تحلیل معاملهگر حرکت کند، با در نظر گرفتن اهرم معامله، زیان او میتواند چند برابر شده و منجر به لیکویید شدن (Liquidation) یا کال مارجین (Margin Call) سفارش آن معاملهگر شود.
معاملات مارجین (Margin Trading) چگونه کار میکند؟
هدف معاملات مارجین، امکان انجام معاملات با حجم بیشتر است. در هنگام انجام این نوع معاملات، صرافی وجوهی تحت عنوان مارجین به معاملهگر قرض میدهد تا بتواند سفارشات بزرگتری نسبت به سرمایه حقیقی خود ایجاد کند.
اگر معاملهگر نداند که حسابهای مارجین چگونه کار میکنند، ممکن است متحمل ضررهای چشمگیری شود. هنگام معامله در حسابهای مارجین، سرمایهگذاران وجوهی را تحت عنوان وام برای معاملات خود، قرض میگیرند.
آنها ابتدا پول نقد خود را به یک حساب مارجین واریز میکنند که به عنوان وثیقهای برای این وام استفاده شود. سپس مبلغ مارجین خود را از صرافی دریافت کرده و با آن معامله میکنند. شایان ذکر است که تریدرها در ازای استفاده از این سرمایه اضافی در معاملاتشان، باید کارمزدی به صرافی پرداخت کنند.
شاید از خود بپرسید که قرض دادن این وجوه به معاملهگران برای صرافی چه سودی دارد؟ حقیقت ماجرا این است که در معاملات مارجین، درصد کمی از معاملهگران هستند که میتوانند به صورت مستمر سود کنند و معاملهگران دیگر، اکثرا با زیان از معاملات خارج میشوند.
در بیشتر مواقع، این زیان میتواند به مارجین کال و حتی لیکویید شدن ختم شود. زمانی که سفارشات معاملهگران به این سطوح برسد، صرافی میتواند برای جلوگیری از ضرر خود، تمامی سفارشات را بسته و آنها را نقد کند.
مبلغی که معاملهگر مجاز به استقراض است به شرایط داراییهای بازار و محدودیتهای خود صرافی بستگی دارد؛ با این حال، معمولاً صرافیها به معاملهگران پیشنهاد میکنند که حدود ۵۰ درصد از ارزش معاملات خود را وام بگیرند (مارجین ۵۰ درصدی) یا از یک اهرم ضریب 2 استفاده کنند. برای مثال، اگر معاملهگری بخواهد ۱۰۰۰ دلار ارز دیجیتال در حساب مارجین بخرد، میتواند ۵۰۰ دلار به حساب خود واریز کرده و مابقی مبلغ را از صرافی وام بگیرد.
درک مفهوم معاملات فیوچرز (Future Trading)
معاملات فیوچرز یا آتی به قراردادهایی اطلاق میشود که به کمک آنها، ارزها یا توکنهای دیجیتال در قیمت و تاریخ مشخصی در آینده خرید و فروش میشوند. قراردادهای فیوچرز استاندارد شدهاند، به این معنی که تاریخ سررسید و اندازه قرارداد از پیش توسط صرافی مشخص میشود.
معاملهگران در این نوع معامله، مالکیتی بر داراییها ندارند و باید مبلغی را باید به عنوان وثیقه نزد صرافی قرار دهند. این مبلغ معمولا به صورت درصدی از ارزش کل قرارداد محاسبه میشود. این وثیقه برای اطمینان صرافی از توانایی معاملهگر در پایبندی به تعهدات مالی خود تعیین میشود.
در این پلتفرم، اهرم و وامهای ارائه شده توسط صرافی، بسته به دارایی مورد نظر متفاوت است. به طور معمول، مارجین مورد نیاز برای معاملات فیوچرز بالاتر از مارجین مورد نیاز برای مارجین تریدینگ است، زیرا قراردادهای آتی اغلب از نظر اندازه بزرگتر از معاملات مارجین هستند و معاملهگران فیوچرز، سریعتر از مارجین تریدرها به سطحهای کال مارجین و لیکویید شدن میرسند.
از مزایای معاملات فیوچرز میتوان به کسب سود از حرکات بازار بدون نیاز به خرید کل دارایی پایه با سرمایه خود اشاره کرد. این موضوع بدین معناست که معاملهگران قادر هستند با استفاده از اهرم، یک واحد کامل از ارز مورد نظرشان را معامله کنند.
برای مثال تصور کنید که قیمت ارز بیت کوین (Bitcoin) در بازار ۷۰۰۰۰ دلار است. معاملهگر تصمیم میگیرد معاملهای با حجم ۱ بیت کوین ایجاد کند، اما موجودی حساب فیوچرز او ۱۰۰۰۰ دلار است. با استفاده از اهرم ۷، معاملهگر میتواند حجم معامله خود را ۷ برابر کرده و به ۱ بیت کوین (۷۰۰۰۰ = ۷ × ۱۰۰۰۰) برساند.
معاملات فیوچرز همچنین میتواند ابزار مفیدی برای معاملهگرانی باشد که به دنبال کسب سود از نوسانات کوتاهمدت قیمت هستند. با این حال، این معاملات معایبی نیز دارند که از جمله آنها میتوان به سطح بالای ریسک و و پتانسیل زیان بیش از سپرده اولیه اشاره کرد.
علاوه بر این موضوع، ممکن است معاملات فیوچرز برای افراد مبتدی کمی پیچیده باشند، زیرا نیاز به درک عمیقی از پویایی بازار و نمودارهای تحلیل تکنیکال (Technical Analysis Charts) دارند.
معاملات فیوچرز (Future Trading) چگونه کار میکند؟
معاملات فیوچرز در بازار فارکس و ارزهای دیجیتال به معاملهگران اجازه میدهند تا بدون داشتن مالکیت حقیقی بر روی ارزها، به خرید و فروش آنها بپردازند.
در این معاملات، فروشنده بر این باور است که در تاریخ مشخصی در آینده، قیمت دارایی به سطح خاصی رسیده و فروش آن برای او سود ایجاد میکند. همچنین، خریدار معتقد است که با خرید این دارایی در قیمت مذکور، میتواند درآمد خوبی کسب کند.
این فرآیند بدون توجه به قیمت واقعی ارز در تاریخ آتی اتفاق میافتد و توسط صرافیها و بروکرها (Broker) تنظیم میشود. تنظیم قرارداد توسط صرافی، باعث تضمین و اجرایی شدن آن میشود.
سود صرافیها در معاملات فیوچرز مانند معاملات مارجین است. یعنی صرافیها جدا از گرفتن کارمزد برای معاملات، منتظر کال مارجین و لیکویید شدن معاملهگران هستند تا از آن کسب سود کنند.
در معاملات فیوچرز ارزهای دیجیتال، قراردادها اغلب دارای دورههای سه ماهه یا دائمی هستند؛ یعنی معاملهگران میتوانند در این بازار، قراردادهای فیوچرز خود را تا زمان دلخواه باز نگه دارند. با این حال، نگه داشتن سفارشات بدون هزینه نبوده و معاملهگران باید هزینههای گزافی را برای این امر بپردازند.
تفاوت معاملات مارجین (Margin) و فیوچرز (Future) در بازار ارز های دیجیتال
در حالی که هر دو معاملات مارجین و فیوچرز شامل استفاده از اهرم برای بالا بردن پتانسیل سود از حرکات بازار هستند، اما تفاوتهای کلیدی نیز با یکدیگر دارند. بسیاری از معاملهگران برایشان سوال است که «فرق مارجین با فیوچرز چیست؟» در ادامه، میخواهیم به فرق مارجین و فیوچرز بپردازیم.
- نحوه کارکرد
معاملات فیوچرز شامل خرید و فروش یک ارز یا دارایی خاص در آینده و با قیمت و تاریخی از پیش تعیین شده است که به صورت قراردادی بین دو طرف خریدار و فروشنده انجام میگیرد. از سوی دیگر، معاملات مارجین شامل استقراض سرمایه از یک صرافی میشود که معاملهگر از آن برای افزایش حجم معاملات خود استفاده میکند.
- بازار هدف
در معاملات مارجین، خرید و فروش داراییها به صورت آنی و فوری انجام میشود. این موضوع بدین معناست که مارجین تریدرها میتوانند داراییهای خود را در بازار اسپات (Spot Market) معامله کنند.
از سوی دیگر، معاملات فیوچرز شامل قراردادهای خرید و فروش در بازار مشتقات (Derivatives Market) میشود. در نتیجه، تفاوت در بازار هدف، یکی از مهمترین فرقهای معاملات مارجین و فیوچرز است.
- اهرم
در اکثر صرافیها، لوریج معاملات مارجین بین ۳ تا ۱۰ در نظر گرفته میشود. از سوی دیگر، در معاملات فیوچرز، معاملهگران قادر هستند اهرمهایی با ضریب بیشتر استفاده کنند. این اهرمها در بعضی شرایط میتواند تا ضریب ۱۲۵ افزایش یابد.
- ریسکها و خطرات
معاملات فیوچرز به طور کلی پر ریسکتر از معاملات مارجین در نظر گرفته میشوند، زیرا لوریج بالاتر این معاملات پتانسیل زیان را افزایش میدهد. سطح بالای ریسک موجود در معاملات فیوچرز میتواند بیشتر معاملهگران را در خطر کال مارجین و لیکویید شدن قرار دهد.
- بازه زمانی
معاملهگران بر اساس استراتژی و سبک معاملهگری خود تصمیم میگیرند که در کدام بستر معاملاتی فعالیت کنند. معاملات مارجین برای معاملهگرانی که استراتژیهای میانمدت دارند مناسبتر است.
از سوی دیگر، معاملات فیوچرز به دلیل ارائه اهرم بالا، اغلب توسط معاملهگرانی که در تایم فریمهای (Timeframe) کوتاهتر معامله میکنند، مورد استفاده قرار میگیرد.
- کارمزد معاملات
معاملهگران در معاملات مارجین باید کارمزد بیشتری نسبت به معاملات فیوچرز پرداخت کنند. این موضوع به این دلیل است که وجوه اضافی که معاملهگران برای حسابهای مارجین خود از صرافی قرض میگیرند، بهره و کارمزد بیشتری نسبت به معاملات فیوچرز دارد.
- مدت زمان معامله
از آنجایی که معاملات مارجین در بازار اسپات صورت میگیرد، معاملهگران باید مدت زمان معاملات خود را تعیین کنند. برای انجام این کار، تریدرها باید از میان بازههای زمانی ارائه شده توسط صرافی یکی را انتخاب کنند.
از سوی دیگر، معاملات فیوچرز قراردادهایی با یک تاریخ انقضای خاص هستند که از پیش توسط معاملهگران تعیین میشود. این تاریخ با در نظر گرفتن شرایط و نحوه معامله تریدر تعیین میشود. در نتیجه، معاملهگران میتوانند وارد قراردادهای بلندمدتتری شوند.
معاملات فیوچرز و معاملات مارجین هر دو شامل استفاده از اهرم برای بالا بردن پتانسیل سود معاملهگر هستند، اما در ساختار و کارکرد آنها تفاوتهای زیادی وجود دارد.
معاملهگران باید قبل شرکت در هر یک از این معاملات، با ویژگیها، مزایا و ریسکهای هر یک از آنها آشنا باشند. داشتن یک برنامه معاملاتی مناسب و استفاده از استراتژیهای مدیریت ریسک (Risk Management) برای به حداقل رساندن زیانهای احتمالی این معاملات ضروری است.
تفاوت معاملات مارجین و فیوچرز در بازار ارزهای دیجیتال و فارکس
مارجین و فیوچرز در بازار ارزهای دیجیتال و بازار فارکس (Forex)، تقریبا مفهوم یکسانی دارند و کارکرد آنها شبیه به یکدیگر است. اما اگر بخواهیم دقیقتر این موضوع را بررسی کنیم، این دو پلتفرم معاملاتی، تفاوتهای جزئی در بازار فارکس و ارزهای دیجیتال دارند.
در بخش زیر به چندین موارد از تفاوت این دو، در بازار فارکس و ارزهای دیجیتال اشاره میکنیم:
- قراردادهای فیوچرز در بازار فارکس، به دلیل استانداردسازی و تنظیم شدن توسط نهادهای قانونی مهم مانند بازار بورس شیکاگو (CME)، از اعتبار بالاتری نسبت به قراردادهای فیوچرز بازار ارزهای دیجیتال برخوردارند.
- داراییهای مالی مورد استفاده در معاملات مارجین و فیوچرز در بازار فارکس، جفتارزها هستند. از سوی دیگر، داراییهایی همچون بیتکوین و اتریوم (Ethereum)، اغلب در معاملات مارجین و فیوچرز بازار ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار میگیرند.
- در بازار فیوچرز فارکس مشخصات قرارداد و نحوه تسویه، رویه متفاوتی نسبت به فیوچرز بازار ارزهای دیجیتال دارد.
- قراردادهای فیوچرز در بازار ارزهای دیجیتال، نظارت و نقدینگی کمتری نسبت به قراردادهای فیوچرز فارکس دارد.
- بازار مارجین ارزهای دیجیتال به دلیل نوسانات بیشتر و هیجانیتر، شرایط و ملاحظات متفاوتی نسبت به مارجین فارکس دارد.
کدام یک از بسترهای معاملاتی مارجین (Margin) و فیوچرز (Future) برای شما مناسبتر است؟
معاملهگران برای اینکه بتوانند بهترین فعالیت را در دو بستر معاملاتی مارجین و فیوچرز داشته باشند، باید تفاوت این دو را درک کرده و با توجه به استراتژی معاملاتی خود، یکی را انتخاب کنند. در ادامه میخواهیم چند فاکتور تاثیرگذار برای انتخاب درست بین پلتفرمهای معاملاتی مارجین و فیوچرز را بررسی کنیم.
- میزان ریسکپذیری
به طور کلی، معاملات فیوچرز به دلیل ارائه اهرم بالا، ریسک بیشتری نسبت به معاملات مارجین دارند. این امر باعث میشود که ریسک ضرر بزرگتری معاملهگران فیوچرز را تهدید کند. پس معاملهگرانی که تحمل ریسک بالاتری دارند، میتوانند در پلتفرم معاملاتی فیوچرز فعالیت کنند.
از سوی دیگر، معاملهگرانی که میخواهند ریسک کمتری را نسبت به معاملات فیوچرز داشته باشند، میتوانند بستر معاملاتی مارجین را انتخاب کنند.
- اهداف معاملاتی
معاملهگران هنگام انتخاب بین دو بستر معاملاتی فیوچرز و مارجین باید اهداف معاملاتی خود را در نظر بگیرند. معاملات فیوچرز به دلیل ارائه اهرم بالا، برای کسانی که به دنبال کسب سودهای بزرگ در یک دوره کوتاه هستند، مناسبتر است.
از سوی دیگر، معاملات مارجین میتوانند برای کسانی که به دنبال فرصتهای معاملاتی میانمدت هستند، گزینه مناسبی باشند.
- دانش بازار
هم معاملات فیوچرز و هم معاملات مارجین نیاز به درک عمیقی از تحلیل فاندامنتال (Fundamental Analysis) و تحلیل تکنیکال دارند. در نتیجه، معاملهگران باید سطح دانش و تخصص خود را قبل از معامله، در هر یک از این بسترهای معاملاتی بسنجند.
این دو پلتفرم معاملاتی به دلیل ارائه اهرم، نیاز به دانش بالایی از بازار دارند و معاملهگرانی که استراتژی مناسبی برای خود ندارند، نمیتوانند به صورت موفق در این دو پلتفرم معامله کنند.
صرف نظر از بستر معاملاتی انتخاب شده، داشتن بهترین استراتژی معاملاتی برای تمامی معاملهگران ضروری است. این استراتژی باید شامل نقاط ورود و خروج مشخص، مدیریت ریسک و رویکردی منظم در معاملات باشد.
جمعبندی
معاملات مارجین و فیوچرز دو بستر معاملاتی پرکاربرد هستند که قابلیت استفاده از اهرم را برای معاملهگران فراهم میکنند. معاملهگران هنگام معامله با این دو پلتفرم، باید به درستی تفاوتهای آنها را درک کنند.
معاملات فیوچرز به قراردادهایی از پیش تعیین شده برای معامله یک ارز یا دارایی در زمان و قیمت مشخصی در آینده گفته میشود، در حالی که بستر معاملاتی مارجین معاملهگران را قادر میسازد تا برای بالا بردن حجم سفارشات خود، وجوهی را از صرافی قرض کنند.
معاملهگران هنگام انتخاب بین دو پلتفرم معاملاتی فیوچرز و مارجین باید میزان ریسکپذیری، اهداف معاملاتی و دانش بازار خود را در نظر بگیرند. همچنین، بهتر است معاملهگران مزایا و معایب معاملات مارجین و فیوچرز را پیش از انجام معامله در هر یک از آنها، بسنجند و به طور مداوم دانش خود را در بازار ارتقا دهند.
اگر سوالات بیشتری درباره تفاوت دو بستر معاملاتی مارجین و فیوچرز داشتید، میتوانید آن را در بخش دیدگاهها بیان کنید تا متخصصین ما در گروه آی تی بی سریعا به آن پاسخ دهند.
تفاوت اصلی بین معاملات مارجین و فیوچرز در کارکرد معاملات آنها نهفته است. معاملات مارجین شامل استقراض سرمایه از صرافی میشود که حجم ترید معاملهگران را افزایش میدهد. از سوی دیگر، معاملات فیوچرز شامل قراردادی برای معامله یک ارز یا دارایی میشود که قیمت و تاریخ سررسید آن از پیش مشخص شده است.
هر دو پلتفرم معاملاتی مارجین و فیوچرز، معاملهگران را قادر میسازند تا از اهرم برای ورود به بازار استفاده کنند. با این حال، معاملهگرانی که میخواهند با حجم بالاتر وارد معامله شوند و با ریسکهای بیشتر مشکلی ندارند، میتوانند از بستر معاملاتی فیوچرز استفاده کنند که اهرمهای بالاتری دارد.
به دلیل ارائه اهرم، به معاملهگران مبتدی توصیه میشود که در دو پلتفرم معاملاتی فیوچرز و مارجین ورود نکنند. این پلتفرمها با اینکه میتوانند پتانسیل سود را تا حد چشمگیری افزایش دهند، ولی ریسک ضررهای بزرگ را هم بیشتر میکند.
ثبت دیدگاه شما
(پاسخ دادن)
برای ثبت نظرات، اصول اخلاقی را رعایت کرده و از بکار بردن کلمات نامناسب پرهیز نمایید.
اولین دیدگاه را ثبت نمایید.