این سوالی است که هم معامله‌گران با‌تجربه و هم افراد تازه‌کار در بازار فارکس، با آن مواجه می‌شوند. مارجین یک مفهوم بنیادی در معاملات فارکس (Forex) است که به عنوان پلی بین سرمایه‌های کوچک و امکان دسترسی بیشتر به بازار عمل میکند.
چه تازه واردی باشید که در تلاش برای یادگیری مفاهیم پایه‌ای بازار است و چه یک معاملهگر با تجربه باشید که به دنبال بهبود دانش و اطلاعات خود از بازار است، یادگیری معنی مارجین در فارکس حیاتی است. در این مقاله از گروه آی تی بی، شما معنی و مفهوم مارجین و اهمیت و نحوه تاثیرگذاری آن بر تصمیمات معاملاتی خود را خواهید آموخت. پیشنهاد می‌کنیم تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
معنی مارجین (Margin) در فارکس چیست؟
در بازار فارکس، مارجین غالباً با کارمزد اشتباه گرفته میشود. اما در حقیقت، بهترین روش برای توصیف مارجین این است که آن را مانند پول پیشی ببینیم که معامله‌گران نزد بروکر خود قرار می‌دهند. در واقع، مارجین به عنوان به عنوان وثیقه‌ای عمل میکند که به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که برای معاملات خود از سرمایه‌های بزرگ‌تر استفاده کنند. این موضوع باعث میشود که مارجین، سودها و زیان‌های احتمالی معامله‌گران را چندین برابر کند.
هنگامی که شما تصمیم می‌گیرید با استفاده از مارجین معاملات خود را انجام دهید، در واقع با بروکر خود وارد یک قرارداد وام کوتاه‌مدت می‌شوید. این وام به شما اجازه می‌دهد تا در مقایسه با زمانی که تنها از سرمایه خود استفاده می‌کردید، بتوانید موقعیت‌های معاملاتی بزرگ‌تری را کنترل و معامله کنید.
سطح مارجین مورد نیاز (Required Margin Level)، که به آن مارجین لول (Margin Level) یا سطح مارجین نیز گفته میشود، به عنوان یک شاخص درصدی بیان میشود. مارجین لول در واقع بیانگر درصدی از ارزش کامل معامله است که شما باید در حساب معاملاتی (Trading Account) خود داشته باشید.
برای مثال، فرض کنید که به معامله جفت ارز پوند به دلار آمریکا (GBP/USD) علاقمند شده‌اید. در نظر می‌گیریم که قیمت کنونی این جفت ارز برابر با ۱.۳۰۰۰ است. اگر شما قصد داشته باشید که یک لات استاندارد (Standard Lot)، که برابر با ۱۰۰۰۰۰ واحد ارز است را، بدون مارجین معامله کنید، باید به اندازهی ارزش کامل معامله، از سرمایه حقیقی خود استفاده کنید. در این مثال، این مقدار برابر با ۱۳۰,۰۰۰ دلار است. با این حال، اگر بروکر شما یک سطح مارجین ۱ درصدی ارائه دهد، شما باید برای باز کردن همین موقعیت، تنها ۱۳۰۰ دلار به حساب خود واریز کنید.
تفاوت لوریج (Leverage) و مارجین (Margin) چیست؟
در حالیه که لوریج و مارجین هر دو بخش‌های جدا نشدنی از بازار فارکس هستند، هر یک تعاریف و اهداف متفاوتی دارند.
لوریج به توانایی مدیریت یک موقعیت معاملاتی بزرگ با استفاده از یک سرمایه اولیه نسبتاً کوچک گفته میشود. این مقدار معمولا به صورت یک نسبت، مثلا ۱۰۰:۱، بیان میشود؛ بدین معنی که به ازای هر یک دلار از سرمایه، شما می‌توانید یک پوزیشن معاملاتی به ارزش ۱۰۰ دلار را کنترل کنید.
از سوی دیگر، مارجین مقدار پول حقیقی است که برای باز کردن یک موقعیت لوریج‌دار نیاز دارید. مارجین به عنوان یک نوع پول پیش عمل میکند و بر اساس مقدار لوریج ارائه شده توسط بروکر مشخص میشود.
پیرو مثال قبلی، در جفت ارز پوند به دلار، اگر بروکر شما یک لوریج ۱۰۰:۱ ارائه دهد، این بدین معناست که شما می‌توانید یک موقعیت معاملاتی به ارزش ۱۳۰,۰۰۰ دلار را تنها با ۱۳۰۰ دلار سرمایه اولیه مدیریت کنید. این ۱۳۰۰ دلار نشان دهنده‌ی سطح مارجین مورد نیاز بروکر (برابر با ۰.۰۱) است. بنابراین، می‌توان نتیجه گرفت که لوریج اندازه معامله قابل کنترل را تعیین میکند، در حالی که مارجین به مشخص کردن مقدار پول مورد نیاز برای باز کردن آن معامله می‌پردازد.
مارجین در فارکس چگونه کار میکند؟
معامله با مارجین نتیجه استفاده از لوریج در بازارهای مالی است. وقتی که شما از مارجین استفاده می‌کنید، در حقیقت سرمایهای از بروکر خود قرض می‌گیرید تا یک موقعیت معاملاتی بزرگ‌تر را مدیریت کنید. این موضوع به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا دسترسی خود به بازار را، بدون قرار دادن تمام سرمایه مورد نیاز برای معامله چند برابر کنند.
منظور از سطح مارجین مورد نیاز (Margin Requirement/Required Margin) چیست؟
سطح مارجین مورد نیاز (Margin Requirement/Required Margin) درصدی از ارزش کل معامله است که توسط بروکر برای معاملهگر تعیین میشود. با واریز این مقدار سرمایه به حساب معاملاتی شان، معامله‌گران می‌توانند وارد یک معامله لوریج‌دار شوند.
سطح مارجین مورد نیاز به عنوان یک شبکه امنیتی برای بروکر در نظر گرفته میشود، زیرا اطمینان حاصل میکند که معامله‌گران سرمایه کافی برای پوشش ضررهای احتمالی خود را داشته باشند.
از سوی دیگر، مقدار مارجین مورد نیاز مقدار دلاری است که برای باز کردن یک موقعیت اهرمی مورد نیاز است. این مقدار از ضرب سطح مارجین مورد نیاز، که به صورت یک درصد بیان میشود، در اندازهی کل معامله به دست می‌آید.
برای مثال، فرض کنید که می‌خواهید یک پوزیشن ۱۰۰ هزار دلاری را معامله کنید و سطح مارجین مورد نیاز بروکر شما ۲ درصد است. در این شرایط، مارجین مورد نیاز شما برابر با ۲٪ از ۱۰۰ هزار دلار خواهد بود که برابر با ۲۰۰۰ دلار میشود. این ۲۰۰۰ دلار مقدار سرمایهای است که شما باید برای باز کردن این پوزیشن به حساب خود واریز کنید.
چگونه مارجین در فارکس را محاسبه کنیم؟
همانطور که بیان شد، برای محاسبه مارجین در فارکس، کافی است که سطح مارجین مورد نیاز را در ارزش کل معامله ضرب کنید. فرمول محاسبه مارجین در فارکس به شرح زیر است:
پیرو مثال ذکر شده، اگر شما با یک سطح مارجین مورد نیاز ۲ درصدی ۱۰۰ هزار دلار را معامله کنید، مارجین معامله شما برابر با مقدار زیر خواهد بود:
محاسبه مارجین در فارکس چه اهمیتی دارد؟
معامله‌گران می‌توانند محاسبه مارجین را به چندین علت به نقطه عطف معاملات خود تبدیل کنند:
- مدیریت ریسک
دانستن سطح مارجین مورد نیاز به معامله‌گران کمک میکند تا به درک بهتری از مقدار سرمایه مورد نیاز برای یک معامله برسند. بدین وسیله، محاسبه مارجین تضمین میکند که معامله‌گران بیش از حد تحمل خود ریسک نپذیرند. - تعیین اندازه معامله
با درک بهتر محاسبات مارجین، معامله‌گران می‌توانند حداکثر سایز پوزیشنی که برایشان قابل کنترل است را، بر اساس سرمایه در دسترس خود، به دست آورند. - پیشگیری از کال مارجین
محاسبه و نظارت منظم بر مارجین مصرفی و مارجین آزاد به معامله‌گران کمک میکند که از کال‌های مارجین (Margin Calls) دوری کنند. علاوه بر این, این اقدامات امنیتی از کفایت سرمایه موجود در حساب آن‌ها برای پوشش ضررهای احتمالی اطمینان حاصل میکند.
برای مثال، فرض کنید که شما بر این باورید که قرار است قیمت جفت ارز یورو به ین ژاپن (EUR/JPY)، که در حال حاضر نرخی معادل ۱۳۰ دارد، افزایش یابد. در این شرایط، شما تصمیم می‌گیرید که یک لات استاندارد از این جفت ارز، برابر با ۱۰۰ هزار واحد، را خریداری کنید.
بدون استفاده از مارجین، شما باید معادل ارزش کامل ترید سرمایه داشته باشید که برابر با ۱۳ میلیون ین میشود. با این حال، با استفاده از یک مارجین ۲ درصدی، شما تنها نیاز به واریز ۲۶۰ هزار ین برای باز کردن این معامله خواهید داشت؛ یعنی برای مدیریت یک پوزیشن ۱۳ میلیون ینی، شما تنها به ۲۶۰ هزار ین از سرمایه خودتان نیاز دارید.
با گذشت زمان و تغییر در قیمت جفت ارز یورو به ین ژاپن، سود یا ضرر شما با توجه به ارزش کامل معامله و نه فقط مارجینی که استفاده کرده‌اید، چند برابر میشود. اگر نرخ جفت ارز یورو ین ژاپن به ۱۳۱ افزایش یابد، سود شما بر اساس ۱۰۰ هزار واحد جفت ارز محاسبه میشود، نه بر اساس مارجین ۲ درصدی که استفاده کرده‌اید.
انواع مارجین در فارکس چیست؟
به عنوان یک معاملهگر فارکس، درک انواع مختلف مارجین یک بخش حیاتی از مدیریت ریسک کارا به حساب می‌آید. مارجین نسخه‌ای نیست که بتوان برای همه پیچید و انواع مختلفی از مارجین‌ها وجود دارد که تریدرها باید از آن آگاه باشند، زیرا هر یک از آن‌ها نقش و تاثیر خاصی در پروسه معامله دارد. در ادامه مطلب به بررسی انواع مارجین می‌پردازیم.
- مارجین مصرفی (Used Margin)
مارجین مصرفی (Used Margin) تمام مارجین مصرف شده موجود در حساب یک معاملهگر است که نمی‌تواند برای باز کردن موقعیت‌های معاملاتی جدید استفاده شود. در واقع، مارجین مصرفی مارجینی است که در حال حاضر استفاده شده و به همین علت نیز مارجین مصرفی نامگذاری شده است.
برای درک بهتر تفاوت بین مارجین مورد نیاز و مارجین مصرفی، باید بدانیم که مارجین مورد نیاز مربوط به یک معامله خاص میشود، در حالی که مارجین مصرفی به مقدار پولی اشاره دارد که شما باید برای باز نگه داشتن تمام موقعیت‌های خود به حسابتان واریز کنید.
برای مثال، فرض کنید که ۱۰۰۰ دلار به حساب معاملاتی خود واریز کرده‌اید و می‌خواهید دو موقعیت مختلف باز کنید: یک پوزیشن لانگ روی جفت ارز دلار نیوزیلند به دلار آمریکا (NZD/USD) و یک پوزیشن لانگ (Long Position) دیگر بر روی جفت ارز دلار آمریکا به ین ژاپن (USD/JPY). با در نظر گرفتن این موضوع که حجم هر یک از این معاملات یک مینی لات (Mini Lot)، یا ۱۰ هزار واحد جفت ارز است، ابتدا مارجین مورد نیاز هر یک از این معاملات را حساب می‌کنیم.
فرض می‌کنیم که سطح مارجین مورد نیاز جفت ارز NZD/USD برابر با ۴ درصد و برای جفت ارز USD/JPY برابر با ۳ درصد است. با استفاده از فرمول‌هایی که پیش از این ذکر شد، متوجه می‌شویم که مقدار مارجین مورد نیاز معامله جفت ارز NZD/USD برابر با ۴۰۰ دلار و مارجین مورد نیاز پوزیشن USD/JPY برابر با ۳۰۰ دلار است.
با توجه به این محاسبات، نتیجه می‌گیریم که مقدار مارجین مصرفی ما برابر با ۷۰۰ دلار است. در واقع، برای به دست آوردن مارجین مصرفی، باید مقادیر مارجین مورد نیاز هر یک از موقعیت‌های معاملاتی یک حساب را با یکدیگر جمع کنیم.
- مارجین آزاد (Free Margin)
مارجین آزاد (Free Margin) به مقدار پولی گفته میشود که در یک حساب معاملاتی، برای باز کردن پوزیشنهای جدید در دسترس باقی می‌ماند. این مارجین وجوهی را نشان می‌دهد که در حال حاضر در معاملات فعال استفاده نشده‌اند. مارجین آزاد یا فری مارجین با تفریق مارجین مصرفی از مقدار کل سرمایه (Equity)، شامل موجودی حساب بعلاوه سودها و ضررهای حاصل از پوزیشنهای باز کنونی، محاسبه میشود.
برای درک بهتر این موضوع، بیایید مثالی را بررسی کنیم. فرض کنید که شما کلاً ۱۰ هزار دلار در حساب معاملاتی خود دارید. در این شرایط، بدون موقعیت‌های معاملاتی باز، کل موجودی حساب شما برابر با مارجین آزاد در نظر گرفته میشود. این حجم از مارجین آزاد به شما این امکان را می‌دهد که با انعطاف پذیری درباره تخصیص آن به معاملات مختلف تصمیم بگیرید.
- مارجین اولیه (Initial Margin)
مارجین اولیه (Initial Margin/Entry Margin) به مقدار سرمایه مورد نیاز برای باز کردن یک موقعیت معاملاتی جدید اشاره دارد. به طور ساده، مارجین اولیه مانند ودیعه‌ای عمل میکند که مطمئن میشود معامله‌گران وجوه کافی را برای پوشش ضررهای احتمالی معاملات خود در حسابشان داشته باشند.
برای مثال، فرض کنید که به تازگی به معامله کردن جفت ارز دلار آمریکا به دلار کانادا (USD/CAD) علاقمند شده‌اید. نرخ این جفت ارز هم اکنون ۱.۲۵ است. اگر بخواهید یک لات استاندارد، یعنی ۱۰۰,۰۰۰ واحد جفت ارز، را معامله کنید و بروکر شما یک مارجین اولیه یک درصدی را از شما بخواهد، باید ۱۲۵۰ دلار را به عنوان مارجین اولیه خود کنار بگذارید و به کمک آن معامله خود را آغاز کنید.
- مارجین نگهداری (Maintenance Margin)
مارجین نگهداری (Maintenance Margin) به حداقل پولی اشاره دارد که تریدرها باید در حساب خود داشته باشند تا معاملات خود را باز نگه دارند. اگر موجودی حساب فردی به دنبال حرکات غیر ایده‌آل بازار به زیر این سطح برسد، کال مارجین (Margin Call) فعال میشود. با فعال شدن کال مارجین، تریدرها دو گزینه دارند: گزینه اول اینکه می‌توانند وجوه بیشتری را به حساب خود واریز کنند. همچنین، گزینه دوم این است که تریدرها پوزیشن خود را ببندند تا بار دیگر با ملزومات مارجینی بروکر تطبیق پیدا کنند.
پیرو مثال قبل، اگر مارجین نگهداری بروکری نیم درصد تعیین شده باشد، برای تریدی به بزرگی یک لات استاندارد، شما باید همیشه حداقل 625 دلار در حساب خود داشته باشید. اگر شرایط بازار منجر به افت موجودی شما به زیر این سطح شود، کال مارجین آغاز میشود.
با به دست آوردن درک بهتری از انواع مارجین‌ها، معامله‌گران می‌توانند وجوه خود را به طور کارایی مدیریت کرده و استراتژی معاملاتی خود را بهینه‌سازی کنند. همچنین، شناخت مارجین‌های مختلف به تریدرها کمک میکند تا از خود در برابر زیان‌های احتمالی بازار فارکس محافظت کنند.
کال مارجین در فارکس
کالِ مارجین یا مارجین کال (Margin Call) یکی از مهم‌ترین مفاهیم معاملات فارکس است که هر معامله‌گری باید به خوبی با آن آشنا باشد، زیرا یک هشدار حیاتی در دنیای معاملات فارکس به شمار می‌رود.
کال مارجین به عنوان یک مکانیزم حفاظتی برای معامله‌گران و به بروکرها عمل میکند و مطمئن میشود که موجودی حساب‌های معاملاتی به علت حرکات نامطلوب بازار منفی نشود.
وقتی شخصی با مارجین معامله میکند، به این معناست که وجوهی را از بروکر خود قرض میکند تا موقعیت‌های معاملاتی بزرگ‌تر را کنترل کند. بروکرها هنگامی هشدار کال مارجین را صادر می‌کنند که بازار برخلاف موقعیت معاملهگر حرکت کرده و موجودی حساب او به مارجین نگهداری برسد.
پس مارجین کال، هشدار و درخواستی از سوی بروکر به تریدر است که او را ملزم به واریز وجوه اضافی به حساب خود یا بستن تمام معاملات باز این حساب میکند. بدین ترتیب، کال مارجین موجودی حساب را به مارجین لول مورد نیاز باز می‌گرداند.
برای مثال، فرض کنید که موجودی حساب شما به عنوان یک تریدر برابر با ۵۰۰۰ دلار است. در این شرایط، شما تصمیم می‌گیرید که موقعیتی در جفت ارز یورو به دلار آمریکا (EUR/USD) با یک مارجین لول یک درصدی باز کرده و از این طریق، معامله‌ای به ارزش ۱۰۰ هزار دلار را کنترل کنید. با وجود اطلاعات ذکر شده، می‌توان نتیجه گرفت که شما ۱۰۰۰ دلار از موجودی حساب خود را به عنوان مارجین اولیه استفاده می‌کنید.
با این حال، پس از شروع این معامله، اخبار نامنتظره‌ای باعث حرکت جفت ارز یورو دلار آمریکا بر خلاف پوزیشن شما میشود. همانطور که زیان‌های شما انباشته می‌شوند، موجودی حساب شما به ۳۵۰۰ دلار کاهش می‌یابد. اگر مارجین نگهداری بروکر شما برابر با ۰.۵ درصد (برابر با ۵۰۰ دلار) باشد، با در نظر گرفتن مارجین اولیه ۱۰۰۰ دلاری شما، تنها ۲۵۰۰ دلار برای شما باقی می‌ماند. اگر ضررهای شما ادامه پیدا کنند و مارجین آزاد شما به مارجین نگهداری برسد، بروکر هشدار کال مارجین را صادر میکند.
عواقب کال مارجین
اولین اثر جانبی کال مارجین این است که معاملهگر را مجبور میکند سریع عمل کند. در این شرایط، هر تریدر چند راه حل پیش رو دارد:
- واریز وجوه اضافی
یکی از ساده‌ترین راه‌های مقابله با کال مارجین واریز وجوه اضافی به حساب تریدر است. با اضافه کردن پول بیشتر به حساب معاملاتی خود، معاملهگر می‌تواند مارجین مورد نیاز بروکر را تامین کرده و موقعیت‌های معاملاتی خود را باز نگه دارد.
- بستن تعدادی یا تمام موقعیت‌های باز
با بستن موقعیت‌های معاملاتی، به خصوص آن‌هایی که عملکرد خوبی ندارند، معاملهگر می‌تواند مارجین مصرفی را آزاد کرده و موجودی حساب خود را بازگرداند.
- مداخله بروکر
اگر معامله‌گری به موقع عمل نکند، بروکر ممکن است به طور خودکار تعدادی یا تمام موقعیت‌های معاملاتی تریدر را ببندد تا از زیان‌های بیشتر جلوگیری کند. این پروسه که استاپ اوت (Stop Out) نام دارد، با توجه به شرایط هر بروکر در موقعیت‌های مختلفی رخ می‌دهد.
چگونه از رخداد کال مارجین جلوگیری کنیم؟
همانطور که می‌توان تصور کرد، دریافت هشدار مارجین کال یکی از بزرگ‌ترین ترس‌های هر معامله‌گری به شمار می‌رود. برای جلوگیری از اتفاق افتادن این پدیده، معامله‌گران می‌توانند اقدامات امنیتی زیر را انجام دهند.
- اطلاعات خود را بروز کنید.
مرتباً موجودی حساب، مارجین لول و اخباری که ممکن است بر پوزیشن شما تاثیرگذار باشند را نظارت کنید. - از سفارشات توقف ضرر استفاده کنید.
استفاده از سفارشات توقف ضرر به شما اجازه می‌دهد تا سطح از پیش تعیین شده‌ای (حد ضرر) تنظیم کنید که در آن موقعیت شما به طور خودکار بسته شده و ضررهای احتمالی شما را محدود میکند. - محافظه‌کارانه معامله کنید.
محافظه‌کارانه معامله کنید. مخصوصاً اگر به تازگی فعالیت خود را در بازارهای مالی شروع کرده‌اید، عاقلانه است که از حداکثر لوریج در دسترس استفاده نکنید. با اهرم‌های پایین‌تر شروع کنید و کم کم و با کسب تجربه بیشتر لوریج خود را افزایش دهید.
۶ نکته مهم برای ایجاد یک استراتژی مارجین تریدینگ امن
معامله با مارجین یک شمشیر دو لبه است، زیرا علی رغم پتانسیل سود قابل توجه، ریسک زیان‌های جبران ناپذیر را نیز به همراه دارد. برای درک پیچیدگی‌های یک استراتژی مارجین تریدینگ امن و استفاده بهینه از آن، معامله‌گران باید تعدادی از بهترین تکنیک‌ها را در معاملات خود بکار ببرند. در ادامه مطلب به مرور این تکنیک‌ها خواهیم پرداخت.
الزامات مارجینی بروکر خود را بدانید.
بروکرهای مختلف الزامات متفاوتی را برای مارجین‌های خود ارائه می‌دهند. شما باید خود را با این الزامات آشنا کرده و مطمئن شوید که همیشه در حساب خود سرمایه کافی برای تامین آن‌ها دارید.
برای مثال، دو بروکر ممکن است لوریج‌های مختلفی (۵۰:۱ و ۱۰۰:۱) ارائه دهند. در حالی که اهرم معاملاتی بزرگ‌تر، به شما اجازه کنترل موقعیت معاملاتی بزرگ‌تری را با میزان سرمایه یکسان می‌دهد، ریسک معامله را نیز افزایش می‌دهد. اگر شما ۱۰۰۰ دلار در حساب خود داشته باشید و از لوریج ۵۰:۱ استفاده کنید، یک حرکت نامطلوب 1 درصدی منجر به یک زیان ۵۰۰ دلاری میشود، اما با لوریج ۱۰۰:۱، همین حرکت می‌تواند منجر به یک ضرر ۱۰۰۰ دلاری شود.
برای خود حد ضرر تعیین کنید.
تعیین یک دستور توقف ضرر منجر به بسته شدن خودکار موقعیت‌ها در هنگام رسیدن قیمت به یک سطح از پیش تعیین شده میشود و از این طریق، زیان‌های احتمالی معاملهگر را محدود میکند. استفاده از حدهای ضرر مانند یک شبکه امنیتی است که اجازه نمی‌دهد بیش از آن مقداری که می‌خواهید، ضرر کنید.
فرض کنید که یک پوزیشن لانگ (Long Position) برای جفت ارز یورو به پوند استرلینگ باز می‌کنید. در حال حاضر، نرخ مبادله این جفت ارز برابر با ۰.۸۵ است. در این شرایط، شما حد ضرر خود را برابر با ۰.۸۴۵ تنظیم می‌کنید. با انجام این کار، معامله شما با رسیدن قیمت به ۰.۸۴۵ به طور خودکار بسته شده و زیان شما را به ۵۰ پیپ (Pip) محدود میکند.
دائماً بر موقعیت‌های خود نظارت داشته باشید.
مرتبا اخبار بازار را دنبال و موقعیت‌های خود را چک کنید. این اقدام محافظتی ساده به شما کمک میکند تا نسبت به تغییرات بازار سریعا واکنش نشان داده و استراتژی معاملاتی خود را بر اساس آن تغییر دهید.
از یادگیری دست نکشید.
یادگیری مداوم کلید موفقیت در بازارهای مالی است. در وبینارهای مختلف شرکت کنید، کتاب بخوانید و در انجمن‌های معاملاتی عضو شوید تا بینش‌های مفیدی به دست آورده و از معامله‌گران با تجربه درس بگیرید.
از لوریج‌های بیش از حد بالا دوری کنید.
صرفا به این خاطر که توانایی کنترل معاملات به شدت بزرگ با سرمایه کم را دارید، به این معنا نیست که باید این کار را بکنید. استفاده از لوریج‌های بیش از حد بزرگ می‌تواند منجر به زیان‌های قابل توجهی شود. به همین خاطر، انتخاب لوریجی که با تحمل ریسک شما سازگار است، اهمیت زیادی دارد.
بسیاری از بروکرها لوریج‌های بسیار بزرگ مانند ۵۰۰:۱، ۱۰۰۰:۱ و ۳۰۰۰:۱ را به کاربران خود ارائه می‌دهند. با این حال، بیشتر معامله‌گران نه تنها سودی از این لوریج‌ها نمی‌برند، بلکه با استفاده از آن‌ها خود را دچار زیان‌های غیر قابل بازگشتی نیز می‌کنند. در این میان، معامله‌گران تازه کار بیشتر در خطر از دست دادن سرمایه خود قرار دارند.
از مارجین آزاد خود محافظت کنید.
مراقب باشید که همیشه مارجین آزاد موجود در حسابتان کافی باشد. توجه داشته باشید که مارجین آزاد به عنوان سپری در مقابل حرکات نامطلوب بازار عمل کرده و احتمال رخداد کال مارجین را کاهش می‌دهد.
مزایا و ریسک‌های معامله با مارجین
معامله با مارجین هم سودها و هم ریسک‌های احتمالی معاملات فارکس را چند برابر میکند. با به دست آوردن درک بهتری از مزایا و ریسک‌های مارجین تریدینگ، معامله‌گران می‌توانند تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند و به طور کارآمدتری استراتژی‌های خود را برگزینند.
مزایای انجام معاملات با مارجین به شرح زیر است:
– افزایش قدرت خرید
مارجین تریدینگ به شما اجازه می‌دهد تا پوزیشنهای معاملاتی بزرگ‌تر را با سرمایه کمتر کنترل کنید. در نتیجه، حتی با وجود سرمایه محدود، شما می‌توانید به معاملات قابل توجهی در بازار دسترسی داشته باشید.
– انعطاف‌پذیری
مارجین به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که با انعطاف‌پذیری کامل، در حداکثر موقعیت‌های ممکن شرکت کنند؛ بدون اینکه نیازمند واریز ارزش کامل هر معامله به حساب خود باشند.
– پتانسیل بازدهی بیشتر
زمانی که از مارجین استفاده می‌کنید، چون که یک پوزیشن بزرگ‌تر را کنترل می‌کنید، حتی یک حرکت کوچک در بازار نیز می‌تواند منجر به سود قابل توجه برای شما شود. این اهرم ایجاد شده می‌تواند بازدهی شما نسبت به سرمایه اولیه‌تان را چند برابر کند.
برای درک بهتر این مزایا، بیایید مثالی را در نظر بگیریم. فرض کنید که شما ۲۰۰۰ دلار در حساب معاملاتی خود دارید. با یک مارجین یک درصدی، شما می‌توانید پوزیشنی به ارزش ۲۰۰ هزار دلار را مدیریت کنید. اگر دارایی که در حال معامله آن هستید تنها یک درصد به نفع شما حرکت کند، به جای اینکه ۲۰ دلار سود کنید (یک درصد ۲۰۰۰ دلار)، می‌توانید ۲۰۰۰ دلار (یک درصد ۲۰۰,۰۰۰ دلار) سود کنید که تنها و تنها به خاطر قدرت لوریج و مارجین شما ممکن شده است.
با این حال، همانطور که پیش از این نیز ذکر شد، استفاده از مارجین در معاملات بدون ریسک نیست. در ادامه مطلب به بررسی ریسک‌های استفاده از معاملات مارجینی می‌پردازیم.
– کال مارجین
اگر موجودی حساب شما از مارجین نگهداری کمتر شود، شما با یک کال مارجین مواجه می‌شوید که ممکن است شما را مجبور به واریز وجوه اضافی یا بستن موقعیت‌های معاملاتی خود با زیان کند.
– بهره بروکر
بعضی بروکرها برای پولی که معاملهگر از آن‌ها قرض می‌گیرد تا یک موقعیت مارجین‌دار را باز کند، بهره دریافت می‌کنند. با گذر زمان، مقدار این بهره می‌تواند انباشته شود، به خصوص اگر شما موقعیت خود را برای مدت طولانی باز نگه دارید.
– پتانسیل زیان‌های بیشتر
همانطور که مارجین تریدینگ می‌تواند سودها را چند برابر کند، همچنین می‌تواند ضررها را نیز به شدت زیاد کند. اگر بازار بر خلاف موقعیت شما پیش برود، شما می‌توانید مقدار قابل توجهی یا تمام سرمایه اولیه خود را از دست بدهید.
پیرو مثال قبل، اگر دارایی مورد معامله شما یک درصد در جهت خلاف پوزیشن شما حرکت کند، به جای از دست دادن ۲۰ دلار، شما می‌توانید ۲۰۰۰ دلار از دست دهید. این مقدار بخش قابل توجهی از سرمایه اولیه شما است و ریسک‌های موجود در مارجین تریدینگ را به خوبی نشان می‌دهد.
با وجود این ریسک‌ها، هر معامله‌گری می‌تواند با طراحی یک استراتژی هوشمندانه، استفاده بهینه از مدیریت ریسک و نظارت معاملات خود، به خوبی از مارجین تریدینگ بهره ببرد.
کلام آخر
اگر این مقاله شما را به استفاده از مارجین علاقمند کرده است، می‌توانید به کمک بروکر آی تی بی سفر مارجین تریدینگ خود را آغاز کنید. برای این انجام این کار، ابتدا یک حساب معاملاتی در بستر ITBFX باز کرده و سپس با استفاده از پلتفرم‌های ارائه شده توسط این بروکر (متاتریدر ۵ و ۴ و پلتفرم تخصصی بروکر آی تی بی یا ITB Trader) به حساب خود وارد شوید. پس از ورود به حساب خود، می‌توانید دارایی‌های مد نظرتان را با مارجین‌های متنوع معامله کنید.
در بازار فارکس، مارجین به مقدار سرمایهای گفته میشود که معاملهگر برای باز کردن و نگهداری پوزیشنهای اهرمدار نیاز دارد.
مارجین آزاد یا فری ماجین به مقدار مارجینی اشاره دارد که در معاملات باز یک حساب معاملاتی استفاده نشده و می‌توان آن را به پوزیشنهای جدید تخصیص داد.
مارجین مصرفی برابر با جمع مارجین مورد نیاز تمام پوزیشنهای باز یک حساب معاملاتی است. در واقع، مارجین مصرفی در حال حاضر استفاده شده است و قابلیت تخصیص به سایر پوزیشنهای احتمالی را ندارد.
مارجین نگهداری به مقدار سرمایهای گفته میشود که هر فرد برای باز نگه داشتن یک موقعیت معاملاتی خاص نیاز دارد. در صورت کاهش مارجین پوزیشن و رسیدن آن به مارجین نگهداری، بروکر برای تریدر هشدار کال مارجین صادر میکند.
مارجین اولیه به سرمایهای اطلاق میشود که معاملهگر باید برای باز کردن یک پوزیشن معاملاتی در حساب خود داشته باشد. مارجین اولیه معمولا به صورت درصدی از ارزش کل معامله بیان میشود.
کال مارجین یا مارجین کال، هشداری است مبنی بر کاهش سرمایه معاملهگر و رسیدن مارجین لول او به مارجین نگهداری که از سوی بروکر به تریدر صادر میشود. در پی صدور هشدار کال مارجین، تریدر می‌تواند وجوه اضافی به حساب خود واریز کند یا معاملات خود را ببندد.
ثبت دیدگاه شما
(پاسخ دادن)
برای ثبت نظرات، اصول اخلاقی را رعایت کرده و از بکار بردن کلمات نامناسب پرهیز نمایید.
اولین دیدگاه را ثبت نمایید.